Belevingsgerichte zorg wil zeggen dat de verzorgende iemands persoonlijkheid recht doet en rekening houdt met zijn of haar beleving van de situatie. Belevingsgerichte zorg ontleent haar kwaliteit aan de momenten van echt contact, aan de momenten waarop de verzorgende en de bewoner samen iets beleven, het zijn de momenten die de verzorgende het vertrouwen geeft precies datgene te hebben gezegd of gedaan waardoor de bewoner zich als mens gekend en gewaardeerd voelt.
De vier kernwaarden van belevingsgerichte zorg:
- Gelijkwaardigheid
- Gezamenlijkheid
- Gepastheid
- Autonomie
De kernvragen voor belevingsgerichte zorg:
- Wat is de situatie, wat zijn de feiten?
- Wat betekent de situatie voor de bewoner en zijn naasten?
- Wat betekent dit voor mijn handelen?
Wij willen door middel van deze belevingsgerichte zorg werkgroep, al het personeel informeren over belevingsgericht werken.
Wij willen gaan werken met een zorg-leefplan.
- Je vraagt je af wie de bewoner is en was, je kan informatie halen uit de levensgeschiedenis.
- Laat hem of haar vertellen over ervaringen uit het verleden(reminiscentie)
- Je neemt de gevoelens van de bewoner serieus zonder beoordeling.
- Je kunt een levensboek maken met familie en de bewoner.
Met de belevingsgerichte werkgroep willen wij samen met alle disciplines (verzorgende, arts, sociaal psychiatrisch verpleegkundige, psychiater, psycholoog, gedragstherapeutisch medewerker, maatschappelijk werkster, fysiotherapeut,diëtiste ) een paar keer per jaar bijeen komen om de bewoners te bespreken. Door goed te observeren en rapporteren kan je meer te weten komen over de bewoner.
Zodat wij het zorg-leefplan voor de bewoner zo goed mogelijk kunnen invullen en de bewoner de zorg krijgt waarbij hij of zij en wij ons goed bij voelen en die in de mogelijkheden van onze instelling valt. Als iedereen zijn of haar ervaringen deelt en daar over praat met het team, kunnen we de zorg geven waarbij iedereen tevreden is.
Debbie
